31 maja 2010 r. młodzież ECKiW OHP w Roskoszy wraz z wychowawcami włączyła się w obchody Dnia Bociana Białego. Dzień ten został ustanowiony przez Polskie Towarzystwo Przyjaciół Przyrody "pro Natura" w 2003 roku.
Bocian biały jest ptakiem chronionym. Zamieszkuje Środkową i Wschodnią Europę, Półwysep Pirenejski, Półwysep Bałkański, a także północną Afrykę, Azję Mniejszą i Środkową. Bociany gnieżdżą się na wysokich drzewach, często na słupach telegraficznych, kominach i dachach. Gniazdo, kolistego kształtu, osiąga nawet dwa metry średnicy. Ptaki te rzadko zakładają gniazda z dala od osad ludzkich. Mimo popularnych opowieści, bociany rzadko jedzą żaby. Najczęściej żywią się owadami, głównie pasikonikami i chrząszczami.
Bocian biały, od niepamiętnych czasów, otaczany jest w Polsce sympatią i szacunkiem – swym przylotem zwiastuje wiosnę. Powszechne jest przekonanie, że przynosi szczęście i gnieździ się tylko u dobrych ludzi. Bocian biały występuje praktycznie w całym kraju, Polska jest „królestwem bociana białego”. Ze 160 tys. par na świecie, 40 tys. zakłada gniazda w naszym kraju. Znajdują u nas dogodne warunki, co świadczy o dobrej jakości naszego środowiska – jest wskaźnikiem jakości środowiska.
Do Polski bociany powracają z zimowisk wczesną wiosną ok. 20 marca. Do gniazda przybywa najpierw samiec, a ok. 7 dni później samica. W kwietniu rozpoczynają się lęgi. Samica składa od 2 do 5 jaj, które wysiadują oboje. Po ok. 33 dniach wykluwają się pisklęta. Zdarza się, że chore i słabsze są wyrzucane z gniazda. Bocian należy do gniazdowników tzn. że pisklęta wykluwają się ślepe i niedołężne i pozostają w gnieździe. Po 3-4 tygodniach stoją na gnieździe, a po 7 tygodniach zaczynają machać skrzydłami. Po 2 miesiącach, w połowie lipca, potrafią latać, na początku sierpnia opuszczają gniazdo. W sierpniu bociany szykują się do odlotu, zbierają się gromadnie na tzw. sejmikach. Niektóre słabe osobniki niezdolne do odlotu, pozostają w kraju. Bez pomocy człowieka mogą zginąć. Bocian żyje na wolności ok. 20-30 lat.
Dzień Bociana Białego był dla naszej młodzieży okazją do zwrócenia uwagi na szczególne miejsce jakie bociany zajmują w polskiej kulturze i krajobrazie, a także na zagrożenia i potrzebę ochrony tych ptaków. Z tej okazji młodzież wykonała gazetkę poświęconą tym pięknym niedocenianym ptakom.
Każdy z uczestników mieszkających w Internacie miał także za zadanie policzyć gniazda bocianie znajdujące się w miejscowości, której mieszka. Po rozmowach z uczestnikami i zliczeniu wszystkich gniazd okazało się, iż co roku przybywa nowych gniazd i łączna ich suma wynosi 133.
Makarówka – 10 gniazd
Ortel Królewski II – 6 gniazd
Werchliś – 16 gniazd
Łomazy -17 gniazd
Liwki Szlacheckie – 4 gniazda
Zakanale -1 gniazdo
Kolonia Komarno – 2 gniazda
Zahorów – 10 gniazd
Kolonia Wólka Zabłocka – 4 gniazda
Kolonia Witulin – 4 gniazda
Rozwadówka – 6 gniazd
Żelizna – 10 gniazd
Huszcza II – 8 gniazd
Michalków – 2 gniazda
Kodeń – 8 gniazd
Międzyrzec Podlaski – 4 gniazda
Huszlew – 8 gniazd
Misie – 4 gniazda
Ratajewicze – 4 gniazda
Olszanki – 2 gniazda
Małaszewicze – 3 gniazda